• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de voettekst

Cordium

Centrum voor groei en ontwikkeling

  • Aanbod
  • Agenda
  • Yoga
  • Ruimte huren
  • Over Cordium
  • Contact

Geen categorie

Hoe de start van je leven van invloed is

18 februari 2022 by redactie

Door Lisette Kotte-Ketelaar, Wonderwissel

Ik kan me nog goed herinneren dat ik als klein blond meisje naar de basisschool ging. Momenten van het spelen op het schoolplein kan ik nog zo op mijn netvlies voor me zien. In de zandbak, op het klimrek en de eerste momenten van groep 3 met de eerste woordjes die aan de lijn in de klas hingen. Maar ik weet ook dat ik heel veel moeite had met de start op de basisschool. Dat is heel rustig opgebouwd met een hele lieve juf, maar afscheid nemen was voor mij ontzettend moeilijk. Daar kom ik verder in het artikel op terug. 

Daarnaast heb ik leuke herinneringen aan mijn jeugd: aan die vakantie in Frankrijk op de camping met een bruggetje over het zwembad, dat ’s avonds heel mooi verlicht was. In de file in de snikhete zon in Frankrijk op de snelweg, waar we uren stilstonden, op weg naar onze vakantiebestemming. Dat was toen niet leuk natuurlijk, maar achteraf wel een leuke herinnering en dat staat in mijn geheugen gegrift. Of die leuke uitjes naar de attractieparken en dierentuinen. Zomaar een greep uit mijn fijne jeugdherinneringen.

Mijn start op deze aarde was anders. Als ieniemini baby’tje kwam ik op deze aarde. Nog geen 2 kilo was ik. Een korte couveusetijd volgde voor mij. Gescheiden van mijn papa en mama. Je kunt je zo voorstellen dat je als net geboren baby totaal hulpeloos bent en dat deze patronen een diepe imprint achterlaten op jou en in jouw systeem. De verbinding met je papa en mama kan zo beschadigd raken en tot bepaald gedrag leiden.  

Veel van jouw herinneringen weet je nog. Leuke momenten, leuke uitjes, vakanties, herinneringen van de basisschool of middelbare school. Tradities die je vroeger met je gezin deed. En natuurlijk maakt iedereen ook minder fijne herinneringen mee in zijn of haar leven. Overlijden van dierbare personen, ziektes of misschien bepaalde angsten die je hebt ontwikkeld. En dus ook je geboorte kan een minder fijne wending hebben gekregen, waardoor jij dit levenslang bij je draagt. De meeste van ons zijn geboren met allerlei invloeden.

Kun jij je bijvoorbeeld herinneren hoe jouw geboorte was? Hoe je je daarna voelde? En hoe je je periode als klein kindje daarna hebt ervaren. Wat er allemaal gebeurde? Je eerste dag op de basisschool? Ook al kun je deze gevoelens vaak niet meer bewust voelen. Ons onderbewuste weet precies wat je gevoeld hebt. En kan hetzelfde gevoel weer oproepen. In mijn geval ben ik alleen gelaten en kan ieder moment daarna dat gelijk staat aan dat alleen laten, direct die angstige gevoelens oproepen.

Het roept direct dat gevoel op bij het kindje dat mama weg is en een baby kan niet bedenken dat mama weer terug zal komen. Dit zijn hele angstige gevoelens. Dus een afscheid voor even kan voor een kindje weer gevoelens oproepen van het eerder ontstane trauma. Dat is de reden dat de start op de basisschool voor mij zo moeilijk is geweest. Onbewust ging ik direct terug naar dat gevoel dat ik had als baby. Kun je dat voorkomen? Nee! Kun je dat helen? Ja! Zodat je die gevoelens niet meer hebt en je vrij bent van die blokkade.

Want die patronen kunnen je belemmeren in je dagelijks leven. Ondanks dat gedrag daarbij altijd logisch is, als je terug redeneert. Maar wat we met ons gezonde verstand weten, kunnen we daarmee niet altijd oplossen.

Iemand die lang heeft vastgezeten in het geboortekanaal, kan het moeilijk hebben zijn eigen weg te vinden in het leven, maar ook claustrofobisch zijn. In een lift staan, kan voor deze persoon op latere leeftijd een ontzettende angst oproepen. Dit komt omdat deze persoon vanuit het onderbewuste direct getriggerd wordt naar dat gevoel bij de geboorte.

Je onderbewuste is eigenlijk een soort harde schijf van jouw systeem. Net als de harde schijf van je laptop of computer. Alles wordt er opgeslagen. En sommige dingen kun je gemakkelijk en snel terugvinden. Maar bij andere dingen weet je over een jaar niet meer wat je hebt opgeslagen. Precies hetzelfde werkt het met je herinneringen. Ook als je het niet meer weet, kun je vanuit je onderbewuste dezelfde (positieve of negatieve) emoties weer voelen. Bij negatieve emoties is het dan van belang om deze te helen. Want dit bepaalt jouw gedrag en jouw gevoel.

Dit kan eenvoudig door op het onderbewuste te werken. Ik werk daarbij met methodes als NEI (Neuro Emotionele Integratie), waarbij ik met een biotensor uittest waar de kern van jouw gedrag vandaan komt en met NLP (Neuro Linguïstisch Programmeren), een praktische methode om jouw gedrag te veranderen en emoties te helen.

Ik help aankomende moeders en stellen, zwangere vrouwen of moeders met een baby om hun trauma te verwerken. Want ook na een heftige geboorte van je eigen kindje kun je met allerlei emoties en schuldgevoelens worstelen.

Of door voorafgaand aan een zwangerschap te helen door pijnlijke of heftige emoties te helen. Want emoties helen is de beste manier om herinneringen en nare ervaringen te verwerken en deze pijnen los te laten, zodat jij het vertrouwen kunt terugvinden in jezelf en niet meer over alles controle hoeft te kunnen houden. Hierdoor zit jij lekkerder in je vel. Of los je blokkades op, waardoor zwanger worden opeens wél lukt.

Ben je zwanger, dan komt je kindje veel rustiger ter wereld of als het al geboren is zal het minder tot niet meer huilen. Want jouw emoties kunnen overgenomen worden door je kindje. Enerzijds omdat je zo in verbinding staat en anderzijds omdat je kindje alleen nog maar kan voelen en niet rationeel kan nadenken. Alles wat je kindje voelt, zal het op zichzelf betrekken.

Wil je hier meer over weten, neem contact met mij op via info@wonderwissel.nl of kijk op https://wonderwissel.nl/.

Lisette Kotte-Ketelaar

Categorie: Geen categorie

Verbinding

12 januari 2020 by redactie

Door Minke Koks, In Balans Therapie

“Oma, wij zijn dikke vrienden hè?” Ik kijk haar aan en heb mijn handen om die  van haar gevouwen. We zitten in haar vertrouwde huiskamer, het ‘vloerkleedje’ op haar tafel verraadt dat het inderdaad zo is. Oma glimlacht en zegt: “Ja lieve Minke, wij zijn dikke vriendjes.” En dan word ik wakker met een lach en een traan tegelijk.

Het was niet lang na haar dood dat ik dit droomde.  Of was het geen droom? Wat het ook was, voor mij was het een enorme bevestiging van de verbinding die ik met haar had. Of…. Heb!

Elf jaar later zit ik in haar stoel te mediteren. Ik zie een weiland en bevind me daar te midden van gras, bloemen en bergen. Een blauwe lucht op de achtergrond. En daar komt oma aangelopen. Ze kijkt blij en geeft me een hartelijke omhelzing. Het gaat goed met haar, ze is gelukkig. Het voelt zo werkelijk. Ik voel dat het haar écht is. “Mink, je hoeft niet verdrietig te zijn want onze verbinding is er nog steeds.”

Met een verheugd gevoel maak ik mijn ogen weer open. Voor die enkele minuten was ik bij haar, kon ik haar aanraken en sprak ze tegen me, zoals ze dat altijd deed.

“Die verbinding is er nog steeds.” Dat zinnetje raakt me. De dagen erna denk ik erover na. Het klopt wat ze zegt. Als we deze wereld verlaten en onze dierbaren achterlaten dan is de verbinding hetgeen wat blijvend is. Hoe je ook tegen de dood aankijkt. Wat je ook gelooft. De verbinding blijft, ook wanneer iemand overlijdt.

Voor mij voelde het alsof oma er weer was. De dagen erna voelde ze voor mij dichterbij dan ooit. Sceptici zeggen dat het wishfull thinking is, iets waar ik hoop uit put en dat mijn geest me voor de gek houdt. Anderen geloven dat het de ziel van onze dierbare is die laat weten dat de dood niet het einde is. Wat het ook mag zijn; voor mij was oma daar. En ze heeft gelijk: als iemand zoveel voor je betekend heeft bij leven, dan is die verbinding niet verbroken door de dood.  De relatie die je had, is er nog steeds. De herinneringen die je koestert, houden die persoon levend in je hart. Daar waar de liefde stroomt, is de verbinding blijvend.

Categorie: Geen categorie

Ja!

6 december 2019 by redactie

Door Renee Hoogen, Zienswijzetraining

Eens in de zoveel tijd is het goed om te onderzoeken welke plek de Ja en de Nee in je leven innemen. Welke van de twee is leidend?

Voor mij was het heel lang vooral de Nee die de sterkste invloed had. Als kind grapte mijn moeder al dat ze me beter TanJA had kunnen noemen in plaats van ReNEE. Met sinterklaas kreeg ik eens een nietmachientje zodat ik ongestoord kon ‘Nieten en Neeën’.

De kracht en de energie van de Nee zijn belangrijk. Ze helpen je om gezonde grenzen te stellen en je eigen ruimte af te bakenen. Is er te veel Nee? Dan is de kans groot dat je het leven en het contact met anderen te veel buitensluit. Nee stopt en blokkeert, het beschermt en begrenst.

En de Ja? Ja brengt beweging en het opent, het bevrijdt en brengt mogelijkheden. Ervaringen worden rijker wanneer je ze tegemoet treedt met een Ja. Volmondig Ja zeggen. Ja tegen het leven, jezelf en alles wat er in je leeft. Mij brengt dit ervaringen van vervulling en overvloed.

Hoe zit het bij jou? Treed jij het leven vooral tegemoet met een Ja of een Nee? En is jouw Ja authentiek of komt ze vanuit verwachtingen of gewoonte?

In Cordium geef ik regelmatig samen met Lea Hütter-Quaas de workshop ”Yes, and more please!”. Daarin creëren we de perfecte gelegenheid om jezelf stevig te verankeren in de kracht van jouw Ja. Je bent welkom!

 

Categorie: Geen categorie

Verdriet en pijn, dat gun ik mezelf

15 mei 2019 by redactie

Door Minke Koks, In Balans Therapie

Ik gun mezelf mijn proces en dus de mogelijkheid om te groeien. Juist daarin kan ik mijn eigen kracht ontdekken. Het is heel vanzelfsprekend dat anderen me willen helpen of mijn problemen zouden willen oplossen, als ze me pijn zien lijden. Ik kan me goed voorstellen dat mijn dierbaren mijn verdriet zouden willen wegnemen als ze me zien worstelen. Maar juist daarmee zouden ze me mijn proces ontnemen.

Een ander zelf zijn proces te laten aangaan. Het betekent niet iemand in de steek laten of je geen moer interesseren hoe het met de ander gaat. Wat je doet is meeleven, niet meelijden.

In volle aandacht aanwezig zijn, bij de ander kunnen zijn en haar of zijn pijn kunnen verduren. Dat is steun geven. Anders dan een situatie voor iemand beter willen maken omdat je het vervelend vindt dat iemand verdrietig is, niet goed in haar vel zit of dat je van mening bent dat zij vooral gelukkig moet zijn.

Denk je dat die persoon dat zelf niet al weet? Hoe hard hij zijn best doet om weer gelukkig te zijn? Om er weer bovenop te komen? Ongevraagd met goed bedoelde adviezen komen kan er toe leiden dat een ander zich alleen maar meer eenzaam voelt. Oplossing? Die is heel persoonlijk. Er is niet één juiste weg. Er zijn meerdere wegen.

En nu dan even persoonlijk: Ik heb kanker gehad. En dat is heel erg pittig geweest. Die ziekte wens ik niemand toe. Maar het proces en de mogelijkheden om te groeien, dat gun ik je wel. Mezelf ook. Als ik van te voren zou hebben weten dat ik zo ziek zou zijn…? Nee dank je. Maar nu ik gezond ben, en terugkijk, kan ik zeggen dat juist die heftige periode me heel veel groei heeft gebracht. Ik heb het zelf moeten doorstaan, met alle worstelingen en onzekerheden en angst. Maar ik heb het gedaan, op mijn manier en met de liefdevolle steun van de mensen om me heen.

Dat ik mijn proces heb kunnen doorleven en het verdriet, de wanhoop en de boosheid. Het heeft me sterker gemaakt. Me dichterbij mezelf gebracht. En dat is wat de echte verlichting heeft gegeven. Dat gun ik een ander ook. Iemand die voelt dat hij op zichzelf kan vertrouwen, dat hij de kracht heeft om echt naar zichzelf te durven kijken en daardoor te mogen groeien. Vanuit de basis, vanuit het diepste IK.

En dat is een belangrijk fundament van mijn werk waarmee ik mijn cliënten ‘meer’ kan bieden dan alleen de vakgerichte vaardigheden. Ik stel vragen en ben aandachtig aanwezig. Ik luister en zoek samen met mijn cliënt naar zijn eigen weg. Op zijn eigen benen, vanuit eigen kracht. En dat voelt heel erg goed!

Categorie: Geen categorie

Ontploeteren

1 maart 2018 by redactie

Door Monique Schoorl, Metta Yoga

Ik ben weer wat meer aan het lezen. Even een hangmatmomentje met mijn Happinez of lekker op de bank om mezelf te verliezen in een dikke pil van Dan Brown, ik lees van alles. Vooral ook als het gaat over de mens en het leven. En na het lezen van zo’n 150 pagina’s van het indrukwekkende Sapiens van Yuval Noah Harari en de recente column van journalist Annemiek Leclaire over ontploeteren, kom ik voorzichtig tot de conclusie dat wij mensen toch een beetje beangstigende en domme wezens zijn. [Lees meer…] overOntploeteren

Categorie: Geen categorie

Dans als middel voor groei en ontwikkeling

1 februari 2018 by redactie

Door Marion Arts, dansdocent/coach en eigenaar van DansDOET

Dans beweegt je, dans geeft je ruimte en dans verbindt. Als dansprofessional werk ik graag met dans als middel voor groei en ontwikkeling en dat geef ik vorm binnen de danscoaching die ik vanuit DansDOET in Cordium aanbied: voor alle leeftijden, in groepen en individueel. Hoe beschrijf ik nu de kern van de, toch vooral innerlijke, ongrijpbare, beweeglijke, ervaringen die dans te bieden heeft? [Lees meer…] overDans als middel voor groei en ontwikkeling

Categorie: Geen categorie

  • Ga naar pagina 1
  • Ga naar pagina 2
  • Ga naar pagina 3
  • Interim pagina's zijn weggelaten …
  • Ga naar pagina 6
  • Volgende

Footer

Menu

  • Aanbod
  • Agenda
  • Yoga
  • Ruimte huren
  • Over Cordium
  • Contact

Privacy

Wil je weten hoe Cordium met je gegevens omgaat? Lees het hier: Privacy.

Adresgegevens

Cordium
De Ruyterstraat 65
6512 GB Nijmegen

Copyright © 2022 · Cordium.nl