Door Ik kon het niet aanzien. Aap zijn blik en mijn eigen vrijheidsdrang vermengden zich in mijn hoofd. Ik werd Aap en hij werd de geketende versie van mij. Ik zou hem bevrijden zo liet ik een vriend weten, die ’s nachts met mij mee sloop op weg naar de ultieme goede daad van ons leven. Aap zat er als een zombie bij, zelfs toen we met een stalen staaf het slot van zijn gevangenis forceerden.
De verwachtte grote blijde sprong voorwaarts bleef uit. In plaats van zijn vrijheid, liet hij zijn tanden zien. We sprongen achteruit weg van zijn kooi, waarvan hijzelf de bewaker bleek te zijn geworden. We besloten om hem een handje te helpen, door zijn kooi een duw te geven waarna hij er met een plof uitrolde.
Aap sprong bang alle hoeken van het primitieve emplacement in met een motoriek die het midden hield tussen een op hol geslagen bulldozer en een zatte spasticus. We schrokken van zijn wilde paniek. Een totaal zielige aanblik, waarop we, om hem van zijn vrijheid te bevrijden, besloten de kooi weer rechtop te zetten. Hij kroop er gelijk weer in. ‘Eindelijk weer veilig’ moet Aap gevoeld hebben en hij staarde nog jaren door zijn tralies naar de vrijheid daarbuiten.
Ook bij ons vallen de kaders en de tralies weg. In onze mind, door al het ontwikkelingswerk dat we verrichten. En ook doordat God niet meer blijkt te bestaan, een werkgever voor het leven evenmin en het instituut van het huwelijk ook geen enkele garantie meer voor eeuwig geluk of zelfs maar samenblijven blijkt zijn.. Alle vaste honken, waarheden en ideeën verdwijnen. Al helemaal wanneer je met tantra begint… Na het afpellen van elke laag in jezelf, elk issue en elke mindfuck is daar altijd weer de ultieme waarheid: de leegte. Een lege ruimte, genaamd ‘leven’, waar jij jouw zetje, jouw smaak en unieke kleur aan mag meegeven. En dat is geluk, dat is ‘zijn’. Niet meer, niet minder.
Ook wij zullen dus moeten wennen aan een wereld zonder kooi, zonder leiders, zonder vaste weekindeling, vastgeroeste normen of waardes. Een leven zonder vaste waarheden is de opstap naar een waarachtig leven waarin je jezelf mag zijn, zelf mag voelen, onderzoeken, anticiperen en samenleven. Een ‘waarachtig’ leven ligt niet uitgestippeld. Niet weten is vrijheid. Twijfel en verwarring een deur. Liefde een breekijzer naar het hart.
Dus wees samen met mij verward. Daar begint de vrijheid. Naakt met de kracht van de twijfel, ontwapenend met de kracht van de onmacht. Kwetsbaar, open, waarachtig en ontvankelijk. Zodat het leven ook op jouw haar verhaal mag schrijven en tussen ons allen in haar weg vindt. Dat maakt van ieder moment weer een ontmoeting.
Heb je ook zin om een column te schrijven voor de website van Cordium? Mail naar webmaster@cordium.nl.
