Door Karien Pieterse
Wat bevroren was, voelde niets.
Wat je niet voelt, lijkt niet te bestaan.
Angst en pijn,
ooit te veel om te kúnnen voelen,
vastgezet, verstopt, bevroren,
uit het zicht, toch wél aanwezig
hield het de levensstroom in jou tegen,
in bedwang.
Nu het in beweging komt,
omdat je sterk genoeg bent geworden
om op te ruimen wat je niet meer past,
ga je het verdriet en de pijn pas
echt en bewust voelen.
Wees niet bang,
je kunt het aan.
De tijd is er nu rijp voor
en jij groot genoeg,
om liefdevol
het bange, gekwetste kind
in jou
aan te zien.
In de ogen te kijken
en de hand te reiken
om uit het vergeelde verleden te treden.
Wees het dankbaar,
het heeft je teruggebracht
naar jouw Kracht.
Leidt jou nu de weg,
naar het licht en de liefde,
die je was, die je bent, en die je zult zijn.
